EN 
Tuangan pemampat , terutamanya yang diperbuat daripada bahan seperti besi tuang atau aluminium, terdedah kepada keretakan dan keretakan di bawah tegasan berulang dan variasi suhu yang berlaku semasa operasi. Retak mungkin terbentuk di kawasan tekanan tinggi seperti perumah pemampat, kepala silinder dan port injap. Keretakan ini selalunya disebabkan oleh keletihan bahan, penyejukan yang tidak mencukupi semasa proses tuangan, atau kitaran haba (perubahan suhu yang pantas). Lama kelamaan, keretakan ini boleh berkembang, membawa kepada kegagalan besar jika tidak ditangani. Pemeriksaan visual yang kerap, ujian ultrasonik dan penggunaan teknik ujian tidak merosakkan (NDT) boleh membantu mengesan dan memantau perkembangan retakan.
Tuangan pemampat, terutamanya yang terdedah kepada lembapan, bahan kimia, atau gas yang agresif, boleh menghasilkan kakisan dari semasa ke semasa. Tuangan besi tuang, keluli dan aluminium sangat terdedah kepada kakisan dalam persekitaran di mana pemampat beroperasi dalam suasana lembap atau reaktif secara kimia. Hakisan boleh membawa kepada kemerosotan bahan, pitting, dan kehilangan integriti struktur, yang boleh mengakibatkan penurunan prestasi, kebocoran dan kegagalan komponen. Salutan pelindung (cth., cat, galvanizing) dan penyelenggaraan tetap untuk membuang bahan cemar boleh membantu mengurangkan risiko kakisan. Selain itu, memastikan pemampat dimeterai dengan betul dan beroperasi dalam parameter reka bentuknya boleh mengurangkan pendedahan kepada agen menghakis.
Dari masa ke masa, tuangan pemampat mengalami haus dan hakisan, terutamanya dalam komponen yang tertakluk kepada pergerakan berkelajuan tinggi, seperti omboh, tempat duduk injap dan rotor. Geseran antara bahagian yang bergerak, sentuhan dengan zarah kasar dalam aliran udara atau gas, dan gas berkelajuan tinggi menyumbang kepada degradasi permukaan. Ini boleh menyebabkan kecekapan mampatan berkurangan, kehilangan keupayaan pengedap dan salah jajaran bahagian yang bergerak. Salutan permukaan, seperti bahan keras atau tahan haus, boleh membantu mengurangkan hakisan. Pemeriksaan rutin dan penggantian bahagian haus tinggi, digabungkan dengan penapisan yang betul untuk meminimumkan zarah kasar, adalah penting untuk memanjangkan hayat bahagian.
Keliangan merujuk kepada kehadiran lompang kecil berisi udara dalam bahan tuangan. Lompang ini boleh melemahkan integriti struktur komponen pemampat, mengurangkan kapasiti galas bebannya dan membawa kepada kemungkinan retak atau patah di bawah tekanan. Keliangan selalunya disebabkan oleh teknik tuangan yang lemah, seperti kadar penyejukan yang tidak betul, kualiti logam cair yang tidak mencukupi, atau gas terperangkap semasa proses tuangan. Poket udara mikroskopik ini boleh menyebabkan kebocoran atau mengurangkan rintangan haba. Memastikan kawalan yang tepat ke atas proses tuangan, termasuk penggunaan teknik pengacuan yang betul, dan menjalankan pemeriksaan sinar-X atau ujian ultrasonik boleh membantu mengesan keliangan lebih awal.
Ledingan atau ubah bentuk bahagian tuangan pemampat boleh berlaku disebabkan oleh penyejukan yang tidak sekata semasa proses tuangan atau pendedahan kepada kecerunan suhu yang melampau semasa operasi. Apabila tuangan menyejuk secara tidak sekata, bahagian komponen yang berlainan mungkin mengecut pada kadar yang berbeza, menyebabkan herotan. Dalam pemampat, isu ini terutama berkaitan dengan bahagian berketepatan tinggi seperti kepala silinder atau perumah pemampat, kerana meledingkan boleh menjejaskan penjajaran, mewujudkan jurang untuk pengedap dan mengurangkan kecekapan keseluruhan. Untuk mengelakkan meledingkan, adalah penting untuk mengoptimumkan proses penyejukan semasa penuangan dan menggunakan bahan yang mempunyai sifat pengembangan haba yang konsisten. Rawatan selepas tuangan seperti penyepuhlindapan atau pelepasan tekanan juga boleh membantu mengurangkan risiko ubah bentuk.
